Simon Buddle betoogt dat KNX-installaties weliswaar van nature robuust zijn, maar dat we, als we het internet aan onze besturingssysteeminfrastructuur toevoegen, op zijn minst de uitval en toegangsproblemen moeten beperken.
Vorige week hoorde ik op de radio iemand Google beschrijven als een deel van de infrastructuur voor het moderne leven. Het internet maakt inderdaad deel uit van deze infrastructuur; het is het digitale equivalent van wegen, snelwegen en internationale vluchten, waardoor u vrijwel onmiddellijk overal ter wereld kunt zijn.
Het is waar dat we 99% van de tijd niet weten waar de digitale informatie die we zoeken of die we op dit moment bekijken, zich eigenlijk bevindt. Over de hele wereld staan enorme serverparken met enorme hoeveelheden gegevens die 24/7 voor ons toegankelijk zijn. Dat wil zeggen, tot op het moment dat er een internetstoring optreedt. Hoewel dit steeds onwaarschijnlijker wordt, is het niet onmogelijk. En natuurlijk zijn er eenvoudige oplossingen voor back-up. Een “failover line” back-up breedbandverbinding, hetzij bekabeld of via 4/5G, kan effectief zijn bij het ondervangen van storingen. Als alternatief biedt het satellietsysteem Starlink met een lage omloopbaan ook een werkbare oplossing.
De gebruikersinterface
Net zoals veel installateurs van mening zijn dat alle systeemfunctionaliteiten op de KNX-bus moeten zitten, zodat de klant een robuust systeem heeft dat uitsluitend op de busbekabeling, actuators en bedieningspanelen vertrouwt, zou dezelfde logica ook toegepast kunnen worden op gebruikersinterfaces of apps. De meeste, zo niet alle, klanten zullen één of andere gebruikersinterface hebben, d.w.z. een apparaat dat alle facetten van het systeem samenbrengt op één enkel apparaat. Dit apparaat biedt waarschijnlijk extra bedieningselementen zoals timers, scènebesparingsopties en/of aanwezigheidssimulatie.
Hoewel we de app vandaag misschien als een integraal onderdeel van een KNX-systeem beschouwen, is er meestal meer nodig dan de KNX-verbinding om de app te laten werken. We hebben minimaal een datanetwerk nodig, vaak met PoE (Power over Ethernet) als fysieke verbindingslaag als het een statisch scherm is dat als onderdeel van het gebouw is geïnstalleerd.
Smartphones en tablets hebben Wi-Fi en/of internet nodig. Hoewel dit een gebied is dat wij als onderdeel van de infrastructuur beschouwen, is het een digitaal domein dat grotendeels buiten onze controle ligt. De jongeren van tegenwoordig definiëren hun leven vaak als een digitaal bestaan en een leven in de echte wereld. Er is veel gediscussieerd over schermtijd voor kinderen en de negatieve invloed die het kan hebben – dit heeft niets met dit artikel te maken, maar bewijst alleen maar weer eens hoe afhankelijk we van het internet zijn. We hebben controle over de Wi-Fi in het huis, maar niet over het internet.
Moeten we vertrouwen op internettoegang als onderdeel van een controlesysteem?
Het antwoord hierop is duidelijk “nee”. We besturen meerdere systemen via één geïntegreerd platform en hoewel het internet alomtegenwoordig is, moet u er niet op vertrouwen. En evenzo zijn de meeste mensen geïrriteerd als het niet werkt. Denk aan gamers. Vanuit het oogpunt van systeemontwerp roept dit een aantal belangrijke vragen op. Er is hier geen goed of fout, alleen een waardering van de implicaties en een bewustzijn namens onze klanten.
Toegang tot de besturingstoepassing
Om te beginnen met de fysieke locatie van de app, waar worden de nullen en enen bewaard? Als ze in de cloud bestaan, moet het internet blijven werken. Dat is prima als de klant het huis betrekt, maar tijdens de ingebruikname kan dat een probleem vormen. Dus misschien is het het beste om alles in de werkplaats in te stellen. Als de app op een product in de woning staat, dan kunnen we aan de slag zodra het datanetwerk en Wi-Fi werken. Gewoonlijk maakt dit deel uit van onze opdracht vanuit het oogpunt van installatie en inbedrijfstelling, maar dat is niet altijd het geval. Als dat niet het geval is, moeten we enige tijd nemen om onze vereisten met het IT-/databedrijf te bespreken en af te stemmen. Het kan handig zijn om een apart VLAN voor onze apparatuur te hebben.
Als de app zich in het huis bevindt, moeten we overwegen hoe de eindgebruiker er van buiten het huis verbinding mee kan maken. Beveiligde toegang op afstand is nu een veelgebruikte functie voor veel fabrikanten, maar moet nog steeds worden ingesteld en getest. Er is uiteraard wel een router en een internetverbinding voor nodig. Voor veel klanten is Apple HomeKit, Google Home of Alexa de gebruikersinterface bij uitstek. Daarvoor hebt u een KNX bridge nodig, zoals de 1Home Bridge, de Atios KNX Bridge of een soortgelijke bridge.
Conclusie
Hoewel het in deze tijd gemakkelijk is om te vergeten waar software/apps zich precies bevinden, is het onze plicht om dit precies te weten en aan onze klanten door te geven. Er is geen goed of fout, alleen nuances die een klant in de ene of andere richting kunnen sturen. Het is onze deskundigheid om te informeren, te bespreken en te installeren. Het is aan de klant om te beslissen welke van de opties voor hem of haar geschikt is. De KNX-wereld biedt zoveel mogelijkheden dat wij altijd een oplossing kunnen bieden. Geen enkel ander product kan dat.
Simon Buddle CEng MIET is consultant voor Future Ready Homes, een specialist in het ontwerpen van BMS en ELV servicesystemen.
